Hier vindt u enkele tips die u als omgeving kan toepassen om spreken voor de persoon die stottert gemakkelijker te maken en een negatieve ontwikkeling van het stotteren te voorkomen.

​

​

• Creëer weinig communicatiedruk door onder andere zelf rustig te praten en regelmatig korte pauzes in te lassen. ​

​

• Behoud zo veel mogelijk natuurlijk oogcontact tijdens het communiceren. Zo ervaart uw kind dat er wordt geluisterd. Probeer neutraal te reageren wanneer uw kind een stottermoment heeft. 

​

• Bestraf stotteren niet, beloon vlot praten niet.

​

• Bij jonge kinderen is nachtrust heel belangrijk. Respecteer dit zo veel mogelijk.

​

• Verdraag spraak- en taalfouten. Het is beter om te schaduwen in plaats van steeds te corrigeren. Uw kind zou dit kunnen interpreteren als ‘ik spreek slecht’.

​

• Stel uw taalniveau bij naar het niveau van uw kind (korte zinnen met eenvoudige woorden).

​

• Geef uw kind tijd om te spreken. Onderbreek elkaar niet en vul woorden of zinnen niet aan. 

 

• Geef geen goedbedoelde adviezen zoals ‘zeg het nog een keer’, ‘zeg het eens rustig’. Ook al lijken ze nuttig, ze vergroten alleen maar het stotterprobleem.

​

• Treed op bij pesten, negeer het niet. Zeg: 'Ik weet dat jouw woorden even vastzitten. Dat is oké voor mij, dat mag. Ik wacht wel op jou.'

​

• Versterk zijn of haar zelfbeeld. Besteed aandacht aan wat hij of zij goed kan.