Een fonologische stoornis is eerder een talig probleem dan een spraakmotorisch articulatieprobleem, nochtans zijn kinderen in beide gevallen minder verstaanbaar.
​
Fonologische stoornis
probleem bij betekenisvol gebruik van klanken in taal
​
Ze kunnen de klanken afzonderlijk wel goed uitspreken maar hebben moeite om klankcontrasten betekenisvol te gebruiken bij het vormen van woorden (bv.: /k/ wordt steeds vervangen door een /t/: koe en toe).
Tijdens de spraak- en taalontwikkeling is het normaal dat kinderen woorden vereenvoudigen door klanken weg te laten of te vervangen door een andere klank. Rond de leeftijd van 3 jaar dienen de meeste van deze processen echter te verdwijnen. Indien deze processen langer aanslepen, hebben ze een fonologische stoornis.
​
In de therapie leert het kind de regels van de taal kennen om zo tot het besef komen dat een woord een andere betekenis krijgt als je een klank uit dat woord vervangt of weglaat.